Eerste week

Ik heb eigenlijk geen idee wat ik moet vertellen. Ik heb zo veel gedaan maar het voelt allemaal zo normaal dat het niet de moeite waard lijkt om te vertellen, maar ik ga mijn best doen.Om te beginnen met het welkoms-/ afscheidsfeestje van Monse en mij, waarvan ik de foto's al had gepost. We waren ongeveer een uur te laat op ons eigen feestje, maar gelukkig kent iedereen (behalve ik) die gewoonte hier en waren we toch nog een van de eersten. Ik heb zo'n beetje de hele familie en vriendengroep van het gezin ontmoet en het was erg gezellig. De kinderen konden allemaal best goed Engels en degenen die het niet konden deden in ieder geval goed hun best dus we konden redelijk communiceren. Dat is alvast een vooroordeel dat absoluut niet waar is : niemand kan hier Engels. True, de meeste volwassenen zijn er geen held in maar mijn gastzusje van 11 kan al een redelijk gesprek voeren en dat zie ik mijn echte broertje van 14 (sorry Tom) nog niet doen. 

Ik weet niet precies meer in welke volgorde alles is gebeurd, maar we zijn naar een Italiaans restaurant geweest voor de verjaardag van een vriendin van Regina en Monse, de eerste keer dat ik iets at dat me bekend voorkwam. Verder kwamen een neefje en nichtje die in een stadje in de buurt van Cancun wonen ons verassen. Ze waren hier al bijna een jaar niet geweest dus nu blijven ze hier drie weken om hun oude vrienden en familie weer te zien. 

We gaan vaak met zijn allen naar een van de Malls om te shoppe, ice coffee te drinken of gewoon een beetje rond te lopen. Altozano (het winkelcentrum waar ik ook op mijn eerste dag was geweest) is een van de grootste van het land en ligt ergens op een berg, met een geweldig uitzicht over de stad.

Zoals ik al zei ben ik gister naar Mexico city geweest, naar de Nederlandse ambassade om het visum van Monse op te halen, dat dus nog in Washington bleek te zijn. Het is pas volgende week vrijdag in Mexico, dus ze moest haar vliegticket, dat ze op advies van de Nederlandse Rotary voor 5 augustus had geboekt, wijzigen. Het verbaasd me toch wel dat mijn Visum voor Mexico redelijk makkelijk ging en dat Nederland zo verschrikkelijk moeilijk doet en er ook nog eens belachelijk veel geld voor vraagt. Maar ja, de reis naar Mexico city was lang maar ook heel mooi. het landschap was heel mooi, met heel veel bergen. Wat ook opviel waren de tolwegen. ik hoop echt dat ze hier geen wegenbelasting betalen, want om de paar kilometer is er wel een tolpoort. Na de teleurstelling bij de ambassade zijn we nog even naar het winkelcentrum in Santa Fe geweest, waar de enige H&M in Mexico zit en hebben we 'ontbeten' ik had iets Mexicaans waar ik de naam van ben vergeten, maar het was erg lekker. 

Verder ben ik deze week naar een soort marktje geweest, waar we heerlijk mexicaans snoep hebben gekocht en heb ik Monse geholpen met inpakken. Ze schrok zich dood toen ik bij al haar 'winter kleren' zei dat ze die wel aan kon in de herfst of lente, maar uiteindelijk is het gelukt! Zelfs Regina paste nog in de koffer ... 

heerlijk Mexicaans snoep

packing!

Ik begin me hier al aardig thuis te voelen. Alles is nog steeds heel anders, maar ik denk er steeds minder over na, alleen als de tranen me in de ogen schieten als ik iets 'niet zo pittigs' eet, maar ik heb drop mee om wraak te nemen :) De mensen zijn heel aardig en doen erg hun best om met me te communiceren. Ook al worden alle gesprekken die niet alleen met mij zijn wel in het Spaans gevoerd, ik doe erg mijn best om het te verstaan en dat gaat steeds beter en als iedereen ineens in de lach schiet en ik ze met een vragend hoofd aan staar leggen ze het gewoon aan me uit.