15 days pre departure update

Ik heb al een tijdje niks meer geschreven, maar tussen mijn laatste post over mijn bestemming en nu heb ik toch behoorlijk wat uitwisseling-relevants meegemaakt. Even een update. 

Eigenlijk heb ik geen idee waar ik moet beginnen, er is zoveel gebeurd en er is ook zoveel nog niet helemaal afgerond. Dat is toch wel een mooi begin, mijn visum, dat ik dus nog steeds niet heb. Nu al zo'n twee weken terug heb ik alle papieren waarvan op de website stond dat ik ze nodig had opgestuurd naar de ambassade, ze belden heel snel terug, maar helaas was dat omdat ik nog meer documenten nodig had. Een brief van de Rotary in Nederland (dit had Bettina nog nooit meegemaakt dus dat kwam ook mooi uit), een uittreksel uit het geboorte register en een gelegaliseerd document waarin staat dat mijn vader toestemming geeft omdat hij niet mee kan naar de ambassade. Morgen hebben mijn ouders een afspraak met de notaris, dus als het goed is heb ik dan alles wat ik nodig heb en kan ik eindelijk naar Den Haag.

punt 2 (er komen er nog wel een paar, dus veel plezier): vliegticket. Na verschillende  ticketbureaus, of hoe je van die dingen die vliegtickets verkopen ook noemt, en luchtvaartmaatschappijen gebeld te hebben en naar een reisbureau te zijn geweest heb ik eindelijk mijn ticket kunnen boeken. Ik ben toch maar voor de optie van het reisbureau gegaan, ook al was deze iets duurder. Ik vind het toch wel fijn als ik de mensen die het voor mij regelen kan zien, aangezien ik geen idee heb hoe dat allemaal werkt (ik heb nog nooit gevlogen, vandaar) dus dan is het makkelijker om om advies te vragen en daarbij komt nog dat de vlucht die zij voor mij gevonden hadden tot en met Mexico City dezelfde was als die van Jelle, dus dan hoef ik in ieder geval niet alleen te verdwalen op de vliegvelden. Voor degenen die me willen uitzwaaien, ik vertrek de 25e vanaf schiphol, via Atlanta en Mexico City naar Morelia. 

punt 3 (dit wordt een kortere, hiep hoi) school: De promotieavond is geweest. Verbazingwekkend genoeg ben ik niet voor lul gezet en mijn mentor vroeg zelfs nog of ik nou eigenlijk nog weg ging .... maar ik heb mijn rapport en boeken voor volgend jaar gehad (hoe ik die ga meenemen en hoeveel ik er mee ga doen is nog steeds een groot vraagteken) en een geweldig SGB sjaaltje voor de fotowedstrijd (sorry lieve schoolgenoten, maar ik denk dat ik wel een iets leukere foto kan maken dan eentje op een mooi strand).

Als laatste (van de belangrijke dingen dan) heb ik gister een presentatie gehouden voor mijn sponsor club. Het ging erg goed en ik vond het zelfs leuk om te doen. De Rotarians waren erg positief en ik heb ze over mijn blog verteld, dus waarschijnlijk zijn er wel een aantal van hen die dit lezen. En ja, ik vond het echt leuk, dat zei ik niet alleen om te slijmen. Na mijn presentatie hebben we nog 'ik houd van youth service' gedaan. Dat was erg origineel, laten we het daar maar bij houden :) Daarna hebben we nog wat nagepraat en het bleek dat er toch wel een aantal mensen naar Mexico waren geweest, met leuke en minder leuke ervaringen, dus dat is ook fijn om gehoord te hebben. 

Dat waren de belangrijkste dingen, verder heb ik ook nog een bbq gehad met 6 van de Nederlandse outbounds (Guys, waar waren jullie?) waarbij ik ook mijn pins heb gekregen die we met een groepje hadden besteld. Nu begin ik zo onderhand na te denken over wat ik mee moet nemen, wat niet en ik heb zelfs al gepland om mijn kamer op te ruimen. Verder is het vooral veel werken om het restje van mijn vliegticket terug te kunnen betalen (dat ding was duur, echt niet normaal) en voor de laatste keer met mensen afspreken. ik realiseer me steeds meer dat ik sommige mensen gewoon niet meer ga zien omdat ze al op vakantie zijn en dat ik eigenlijk niet eens echt afscheid heb genomen. Maar ja, eens moet de laatste keer zijn en ik ga al mijn vrienden missen, of ik ze nou nog een laatste keer een knuffel heb kunnen geven of niet. Maar ik kom terug! Met heel veel leuke verhalen over dingen die ik heb meegemaakt in de tijd dat ik ze heb moeten missen, dus daar moeten ze (en ik) het maar mee doen. Mensen missen hoort er nou eenmaal bij en dat heb ik ook zeker over voor een heel jaar in Mexico.

Nog 15 dagen tot vertrek, ik ben af en toe wel een beetje aan het stressen omdat er nog zoveel moet gebeuren, maar ik heb er ook heel veel zin in en ik kan niet wachten om aan mijn avontuur te beginnen.