de feestdagen

De december maand is voor iedere uitwisselingsstudent wel een aparte periode, omdat je die normaal met je familie en vrienden doorbrengt die er nu allemaal niet zijn. 

Ook voor mij was het raar, vooral omdat ik met kerst in shorts rondliep en me kapot aan het zweten was. Net een beetje anders dan sneeuwpoppen maken met een winterjas aan. Ik was namelijk met mijn gastgezin op vakantie naar Merida, een stad zo'n 30 minuten rijden van de kust (heel dichtbij dus voor mexicaanse begrippen) van yucatan, het schiereiland waar zo'n 90% van het mexicaanse tourisme zit. Het is daar altijd warm, ookal was er nu even een dipje in het weer en was het in Morelia zelf een beetje koud, de temperatuur hing nog steeds rond de 30 graden. De hoofdreden van ons bezoek was de 15e verjaardag van mijn 'nichtje' dat daar woont. Je 15 verjaardag is hier de belangrijkste en wordt dan ook groots gevierd. Sommige krijgen een hele reis voor hun verjaardag, andere geven een enorm, MTV sweet 16 idee feest, inclusief roze bruidsjurk. Het feest van mijn nichtje was gelukkig redelijk normaal. Alle vrienden en familie leden waren uitgenodigd, er was een restaurant afgehuurd dat als feestzaal voor de volwassenen diende en de jongeren gingen naar een soort terras met bar en een dj. Ik kende behalve mijn broetje zusje en nichtje helemaal niemand en iedereen was jonger dan ik, maar uiteindelijk was het best gezellig. 

We kwamen de 20e aan in Merida, de 21e was het feest, de dagen daarna zijn we naar het winkelcentrum geweest, hebben we een barbecue gehad met de hele familie van mijn nichtje en zijn we naar het strand geweest. Met kerst avond hadden we een diner in het huis van een oom. Daar deden we ook een soort surprise, dat hier simpelweg 'uitwisseling wordt genoemd' en voor de jeugd hadden ze wat simpel vuurwerk. Hier bestaat blijkbaar geen 1e en 2e kerstdag. Op kerstavond komt de hele familie bij elkaar en 'kerst' is eigenlijk al niet zo veel speciaals meer, cadeautjes onder de kerstboom en daarna gewoon doen wat je normaal doet. wij gingen de lokale keuken proberen en het centrum van de stad bekijken. 

De dagen daarna zijn we naar piramides geweest, waar het echt van stikt in die omgeving. er zijn honderden oude maya dorpen waar alleen het centrum, waar de rijken woonde en de tempels stonden, nog van over is. Ook is yucatan de enige plek waar Cenotes, met water gevulde gaten in de grond, te vinden zijn. In yucatan is de grond erg poreus en daardoor zakt het water dus heel snel de grond in. Er zijn geen bovengrondse rivieren, al het water zakt gelijk weg en stroomt onder de grond naar de zee toe. Daardoor verweekt de grond en zakt op sommige plaatsen in. Zo ontstaan de cenotes, die soms volledig onder de grond liggen als een soort onderaards meer, en soms letterlijk een gat in de grond waar je zo in kunt springen. Wij hebben er van beide vormen een bezocht. Ze liggen meestal gewoon op grondgebied van mensen (leuk zwembadje in de achtertuin) dus meestal wordt er ook geld voor gevraagd. De open cenote die we bezochten lag echt in de middle of nowhere, zo'n half uur door de bush bush rijden vanaf een klein dorpje met een schooltje en een kerk. Maar het was de moeite waard, want hij was echt super mooi en omdat hij zo onbekend was ook heel rustig. Je kunt er gewoon in zwemmen en sommige springen er zelfs in (het is toch wel zo'n 20 meter hoog), maar dat vond mijn moeder niet zo'n goed idee. Ach, met de routa maya gaan we nog een keer. 

Verder zijn we nog uiteten geweest voor de verjaardag van mijn gastvader en de echte verjaardag van mijn nichtje, naar een museum over de maya cultuur en hebben we heel veel marquesitas gegeten. Dit zijn een soort opgerolde wafelachtige koekjes met edammer kaas (hier bol kaas genoemd) en nutella of andere dingen die in nederland volgens mij niet bestaan erin en ze zijn verukkelijk. De eerste keer dat we ze aten kwamen we terug van het strand en mijn broertje en zusje waren de hele tijd al aan het zeuren dat ze dat wilden eten want hier in Morelia hebben ze het niet. Toen we door de badplaats reden kwam er een man met zo'n fietskarretje langs die ze verkocht, dus wij blij en aan de kan van de weg gestopt. Het probleem was dat ze versgemaakt worden, dus met een soort fornuis, en toen de helft voorzien was van marquesitas begon het te stortregenen. Zoals we allemaal weten gaat water en vuur niet zo goed samen dus reden we door naar Merida, opzoek naar een overdekt kraampje zodat ook de rest van deze heerlijkheid kon genieten. 

De 29e vertrokken we weer terug naar het koude Morelia. Ik had niet verwacht dat ik dat ooit zou zeggen, want iedereen zeurt hier met 20 graden al dat het koud is, maar het was regenachtig en in vergelijking met yucatan is 15 graden toch behoorlijk frisjes. 

Met oud en nieuw gingen we dineren in het huis van mijn oma met nog wat familie leden en spraken we allemaal een toost uit. Daarna ging ik naar het huis van Debi omdat we samen naar een feest zouden gaan, maar ze voelden zich niet zo lekker dus zijn we maar gewoon thuis gebleven.

Dat waren dan de feestdagen, zou je zeggen, maar we zijn tenslotte in Mexico, waar ze nogal van feestjes houden, dus er kwam nog een feestdag achteraan, Reyes Magos oftewel drie koningen. In Nederland gaan er volgens mij wel een kinderen met een lampion langs de deuren, maar ik ken 6 januari eigenlijk alleen maar als de datum waarna je geen gelukkig nieuw jaar meer mocht zeggen. Hier word het wel echt gevierd. Ik verbleef een aantal dagen bij de familie van Debora omdat mijn gastgezin naar het strand was en ook Vitor, een braziliaan die in Celaya woont en een weekje op bezoek was in Morelia was bij ons. Dus gingen we met zijn alle naar de opa en oma van Debi, waar zo´n beetje hun hele familie bij elkaar kwam om vuurballonnen op te laten. Hier op schreef iedereen een wens en daarna staken we ze samen aan in de hoop dat ze bij de drie koningen zouden komen die dan onze wensen konden vervullen. Daarna gingen rosca de reyes verdelen. Dit is een groot rond brood waar een aantal jezus poppetjes in zitten en als je een stukje afsnijdt waar zo´n poppetje in zit brengt dat geluk, maar je moet ook tamales (een soort deegrollen in een maisblad) trakteren op 2 februari. Ik heb dit hele ritueel zo´n 5 keer gedaan en een keer een poppetje gevonden, dus ik moet maar eens gaan leren hoe je die tamales maakt.

Het leukste van de drie koningen is natuurlijk dat ze cadeautjes achter laten.  ´s avonds zetten de kinderen drie bordjes met eten en glazen melk klaar voor de koningen, die dan als iedereen slaapt op hun olifanten langs de huizen gaan, het eten opeten en cadeautjes onder de kerstboom leggen. Debora heeft een gastzusje van 11, dus die hebben we netjes geholpen met de bordjes klaar maken. Daarna moest zij snel naar bed en mochten Debi, Vitor en ik voor koningen spelen en de bordjes leeg eten (fingers crossed dat ze mijn blog niet vindt en aan de slag gaat met google translate). De ouders van Debi lieten nog wat olifanten sporen achter in de tuin en natuurlijk de cadeautjes onder de kerstboom en toen gingen de koningen ook naar bed ;)