Halloween and more, much more

Nou daar is hij eindelijk hoor, een nieuwe blog! Het is onderhand al weer bijna een maand geleden en zoals gewoonlijk is er zoveel gebeurd!

Ten eerste waren er een heleboel verjaardagen. Eerst die van Luisa, de gastzus van Debora (Brazilie), waarbij we met rotex, exchangers en andere vrienden van haar waarvan ik een deel al kende bij haar thuis gingen eten en daarna gingen we uit. 

Het was ook de verjaardag van Ale en Pau (tweeling) en zei zijn echt twee van mijn beste vrienden hier dus dat hebben we volgens mij wel drie keer gevierd, ze nemen hier ieder excuus voor een feestje aan. 

Verder was het ook de verjaardag van Jelle, die voor iets minder dan een weekje naar Morelia was gekomen omdat het hier 'semana de Holanda' was. Zijn verjaardag was vorige week vrijdag, maar hij kent hier in Morelia niet zoveel mensen dus er was niet echt een feestje gepland. We zouden met een paar vrienden van mij die hij van de dag daarvoor kende naar een bar gaan. Jejej, niet dus. Toen we bij het huis van die vrienden (Ale en Pau trouwens) aankwamen 'zodat we met hen mee konden rijden' waren er nog veel meer exchangers en hebben we 'las mañanitas', het bekendste mexicaanse verjaardagsliedje gezongen. Daarna gingen we naar een club en kwamen er nog meer exchangers. Iets anders dan met vijf man even wat drinken, sorpresa!

 http://www.youtube.com/watch?v=1O7K9AwR6Vo (alleen dan met een iets minder opera achtige stem)

Maar, de reden dat hij hier was, de Nederlandse week. Een paar weken daar voor was ik, simpel weg omdat ik Nederlands ben, naar een expositie van van Gogh. Een van de organisatoren daarvan had me gevraagd of ik hierbij ook wilde helpen en dat doe ik natuurlijk graag. En hoe meer Nederlanders, hoe beter, dus donderdag mochten Jelle en ik komen. Alleen bleek er niet heel veel meer te doen te zijn voor ons dan met een soort van traditionele kleding foto's maken met iedereen. Serieus met iedereen. Ik wilde even Valeria smsen dat er friet was (geen echte Vlaamse friet, maar een heel stuk beter dan Mac Donalds) maar dat duurde zeker een half uur omdat ik continu met iedereen op de foto moest. Er was ook een man die stroopwafels maakten (=heaven) maar er was geen stroom dus het wafel ijzer deed het niet....  De volgende dag zijn we daar nog voor terug gekomen en hebben we warme verse wafels gekocht. Ook had ik twee pakjes mee genomen waarvan ik op school wat mensen heb laten proeven. Ze vonden het het lekkerste dat ze ooit gegeten hadden en dat in Mexico, het land met de beste traditionele keuken.

Zondag gingen we met het gezin naar een dorpje waar bijna iedereen aan een soort van pottenbakken doet. Speciaal voor dia de muertos (dag van de doden) was er de hele week een soort markt waar vooral veel ' Catrina's' werden verkocht, stenen versierden skeletten.

Ik vroeg of Vitoria (Brazillië) ook mee mocht, want daar had ik al min of meer mee afgesproken wat te gaan doen dit weekend en dat was geen probleem, maar ze was wel op bezoek bij haar tweede gastgezin. Normaal woont ze 5 minuten lopen verderop, maar haar tweede gastgezin is een stuk verder dus we hebben haar even opgehaald. Vitoria's tweede gezin is het huidige gezin van Maria (Denemarken) dus die ging ook mee. Zo hadden we dus een groep van 3 mexicanen (mijn ouders en zusje) en 4 buitenlanders, ik vraag me af wat die dorpelingen van ons dachten.

Maandag ging Jelle met Ata mee naar Tec, een andere school in Morelia waar bijna alle exchangers op zitten. Deze school zit bijna in iedere grote stad en is dus ook de school waar hij zelf ook op zit. 's avonds zijn we nog even met een groepje naar Lorenzo's (Italië) huis gegaan waar Jelle daarna bleef slapen omdat ik de volgende dag een project had op school en dus niet zomaar weg kon blijven en de rest van mijn familie ook niet thuis zou zijn. 

Meer over de tijd dat Jelle in Morelia was op zijn blog : http://jellemexico.waarbenjij.nu/reisverslag/4627030/mi-cumpleanos

Donderdag hebben we op school altaren gemaakt om dia de muertos te vieren. Iedere klas kreeg een plekje aangewezen en moesten met zelf mee gebrachten dingen een altaar maken voor een bekende overledene. Wij hadden niet een persoon gekozen, maar deden het voor alle slachtoffers van 9/11. Van 12 tot 6 waren we bezig met alles in elkaar zetten en daarna ging iedere klas een voor een zijn altaar presenteren, of te wel een kleine speech geven over de overledene. De economie groep had het over een Mexicaanse zangeres, Jenny Rivera, gedaan. Hun altaar had de vorm van een podium en tijdens hun presentatie ging er iemand verkleed als haar 'optreden'. Bij gaf iemand verkleed als stewardess het standaard verhaaltje dat je altijd krijgt aan het begin van een vlucht en daarna vertelde Mafer, verkleed als Vrijheidsbeeld, wat over de verschrikkelijke gebeurtenissen van 9/11. Daarna moesten we even wachten op uitslag, want het beste altaar zou een prijs krijgen! En drie keer raden wie er gewonnen hebben ;) HUMANIDADES! mijn klas dus! Iedereen was begon keihard de namen van hun klassen te roepen, of gewoon sexto (zesde) wat al snel in sexo (dat hoef ik volgens mij niet uit te leggen) veranderde. Stelletje pervs .... Ook al was het een erg verdrietig onderwerp, het was mooi om te doen en ook speciaal voor mij omdat ik nog nooit zoiets had meegemaakt. Het was soms wel een beetje saai omdat je gewoon niet 6 uur lang met 27 man op 5 m2 kunt werken, maar het was een goede Mexicaanse ervaring en het feit dat we wonnen maakte hete natuurlijk alleen maar beter. We mogen nu met zijn alle naar de film en iedereen krijgt een extra punt voor een vak naar keuze.

De dag daarna kwam iedereen juichend en lachend de klas binnen en tijdens de les van een leraar die ons geholpen had hebben we gazpachos besteld (een soort fruitsalade met sinasappelsap, kaas en chile) die we daarna in de pauze heerlijk in het zonnetjes (het is hier nog steeds rond de 25 graden) hebben opgegeten. De laatste twee uur hadden we tijd om ons altaar op te ruimen, maar daar waren we in een kwartiertje mee klaar (muy bien equipo, muy bien) dus we konden op tijd naar huis. Gelukkig kon ik een lift krijgen van een vriend en hoefde ik niet nog 1,5 uur op de schoolbus te wachten.

Rond een uur of 4 gingen we met wat vriendinnen van mijn moeder en hun kinderen lunchen in las americas. Er is daar een hele verdieping met etens tentjes met tafeltjes ervoor, dus je kunt gewoon een tafeltje kiezen en dan eten halen waar je wilt. Alle kinderen kozen sushi en daarna gingen we even door de mall lopen, maar toen ik een vriendin tegen kwam en even hallo ging zeggen raakte ik de rest kwijt. Nou ja, geen probleem want die vriendin werkt bij zo'n kraampje waar ze stijl- en krultangen verkopen en ze verveelde zich, dus ging ze mijn haar krullen. Nu was ik al helemaal Taylor Swift. Er zijn zoveel mensen die zeggen dat ik op Taylor Swift lijk, maar ik zie het echt niet, volgens mij is iedereen met blond haar en blauwe ogen voor hen Taylor Swift. 

Maar, nu was ik wel extra mooi voor het Halloween feest die avond! Eerst ging ik naar Karla's huis om me klaar te maken. Marlene ging verkleed als verpleegster en ik werd haar patiënt. Daarna gingen we met zijn alle naar grand hotel waar de School een feest had georganiseerd voor de hele high school en universiteit. Er waren dus heel veel bekenden, erg gezellig! Na het feest bleef ik bij Karla slapen er rond een uur of 12 ging ik weer naar huis.